“Πόσο θα ήθελα να ήμουν Άγγελος,

να άπλωνα τα φτερά μου να πέταγα μακριά.

Να καταργούσα το χρόνο.

Φαντάσου, να έσβηνα

κάποια νεκρά χρόνια απ` τη ζωή μου και

να συνέχιζα εκεί που θα ήμουνα ώριμη και

θα με ολοκλήρωναν οι πράξεις μου.

Να ακούω τη μουσική της Edith και

να περπατάω μέσα σ` εκείνη τη βροχή

που κάνει τη γη να αναδίνει ζωντανές οσμές.

Να εκθέτω το κορμί μου γυμνό

όπως τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού”.

(απ το βιβλιο: "το υστερόγραφο μιας συγνώμης ")