Είναι δύσκολη η αγάπη;
Ένα όνειρο ήταν ξεχασμένο στην άκρη της μοίρας αραδιασμένο επάνω σε φύλλα χαρτί και ξαφνικά πήρε σάρκα και οστά μέσα στο μυαλό μου. Έγινε μια πραγματικότητα κι αντιλήφθηκα πως κανείς δεν μπόρεσε να περιορίσει το πηγαίο αίσθημα της νιότης για ζωή. Τώρα, με την έμπυρη γνώση που απόκτησα στα χρόνια, η ανθρώπινη ψυχή είναι ο αιώνιος επαναστάτης και κρύβει αόρατα και δυνατά ένστικτα που τα νοήματα τους αποθεώνονται μόνο από την ύλη. Κάτι που όλοι το ζούμε έντονα αλλά διαφορετικά το αντιλαμβανόμαστε.
Διαβάστε μερικά λόγια που μπορεί να προέρχονται από κάπια άμετρη ψυχική οδύνη. Ίσως πάλι να γράφτηκαν λίγο μετά από κάποια φυγή.
Διαβάστε μερικά λόγια που μπορεί να προέρχονται από κάπια άμετρη ψυχική οδύνη. Ίσως πάλι να γράφτηκαν λίγο μετά από κάποια φυγή.
Λίγο μετά από κάποιον χωρισμό.
«Φυγή δεν είναι μόνο η απομάκρυνση από το παρελθόν, ούτε και από την πραγματικότητα. Φυγή μπορεί να είναι και των αναμνήσεων η ευτυχία, που ταξιδεύει εκεί που έχουμε ανάγκη στο μέλλον ή στο παρελθόν. Σε δοκιμασίες που πέρασαν ή έρχονται, σε αισθήσεις, σε βιώματα, σε σχέσεις.
Αυτή η κοπιαστική απόκτηση εμπειριών είναι φυγή, είναι το πέρασμα μιας ολάκερης ζωής. Μπορεί να μετανιώνουμε στη ζωή μας για κάποιες επιλογές, μα δεν μπορούμε ποτέ να μετανιώσουμε για τις εμπειρίες που μας χάρισαν.
Είμαστε δέσμιοι των ενστίκτων μας.
«Φυγή δεν είναι μόνο η απομάκρυνση από το παρελθόν, ούτε και από την πραγματικότητα. Φυγή μπορεί να είναι και των αναμνήσεων η ευτυχία, που ταξιδεύει εκεί που έχουμε ανάγκη στο μέλλον ή στο παρελθόν. Σε δοκιμασίες που πέρασαν ή έρχονται, σε αισθήσεις, σε βιώματα, σε σχέσεις.
Αυτή η κοπιαστική απόκτηση εμπειριών είναι φυγή, είναι το πέρασμα μιας ολάκερης ζωής. Μπορεί να μετανιώνουμε στη ζωή μας για κάποιες επιλογές, μα δεν μπορούμε ποτέ να μετανιώσουμε για τις εμπειρίες που μας χάρισαν.
Είμαστε δέσμιοι των ενστίκτων μας.
Τελικά, όποιος μένει τελευταίος σέρνει την πίκρα όλων.»
3 σχόλια:
Απ όταν ήρθε η ευτυχισμένη στιγμή να σε διαβάσω, κάθε φορά νιώθω και πιότερο πλήρης. Πλήρης από γνώση και αισθήματα ψυχής, θετικά…Με βάζεις στην διαδικασία να επεξεργάζομαι την κάθε σου λέξη και να προσπαθώ να βρω έννοιες βαθύτερες ή και καλυμμένες ακόμα…
Ταπεινά, θέλω να γράψω ένα σχόλιο στα γραφόμενα σου
Φυγή είναι η άρνηση των αισθημάτων, θετικών ή αρνητικών. Φυγή είναι η επιλεκτική μας μνήμη…Φυγή είναι φόβος απογύμνωσης της ψυχής μας…Συμφωνώ ότι τρεπόμαστε σε φυγή απ τα παρελθόντα μα κι απ τα μελλούμενα…Κολλημένοι όμως πάντα στην καταχνιά τους κι όχι στο φως που είχαν ή θα έχουν…Γιατί ο άνθρωπος είναι το πιότερο αχάριστο ζώο…Δεν έμαθε και δεν θα μάθει να εκτιμά την ευτυχία…Την έκανε στιγμές εφήμερες, και την έντυσε με χαρτί περιτυλίγματος θλιμμένο…Είναι το μόνο ζώο στον πλανήτη που φοβάται την χαρά του…
Ζωή είναι όλα τα άλλα που γράφεις…Το κυνήγι των εμπειριών και των μελλούμενων αισθημάτων…
Σ΄ αυτούς που μένουν πίσω, μένει μόνο η μνήμη. Η μνήμη που περικλείει την πίκρα, την χαρά, τις ρυτίδες που ζωγράφισε η ζωή στο πρόσωπο αυτών που έφυγαν…Το μόνο δικό τους συναίσθημα είναι η θλίψη ... Κι αυτό συμβαίνει και στην ζωντανή φυγή μα και στην οριστική και αμετάκλητη. Απλά η δεύτερη δεν έχει καμιά ελπίδα μέλλοντος…
Ταπεινά
Αγαπητή Μαρίνα, κολακεύομαι που οι σκέψεις μου σε αγγίζουν, όμως πρέπει:
Να αμφιβάλλεις, αν τα άστρα είναι φωτεινά.
Να αμφιβάλλεις, αν ο ήλιος κινείται.
Να αμφιβάλλεις, αν είναι η αλήθεια, είναι αλήθεια ή ψέμα.
..kai παντα να αμφιβαλεις για το τι ειναι αυτο που προκαλεσε τη φυγη...
..η δειλια..;
..η μη αντοχη..;
..η αδιαφορια..;
..η ασυνενοητη σιωπη..;
ισως ακομα ακομα και κατι που μοιαζει με αρετη...
κεινη η ξεχασμενη λεξη...
..η θυσια..!
..οπως και να χει το ξερουμε
για καιρο
ποναει το ιδιο
οποια κι αν ηταν η αιτια..
Δημοσίευση σχολίου