Γίνε εσύ
Να γίνω εγώ
Γίνε ένα χάρισμα
Να γίνω καλωσόρισμα
δβ.
Μαρίνα η θάλασσα
Σεμέλη τα λόγια
Βροχή γλυκιά κι αναπαμός τ’ όνειρο
Μιας αδημονούσας ευφρόσυνης έλξης
Μαρίνα ένα γέλιο
Σεμέλη ένας πόνος
Η προσμονή του αύριο ευλογημένη
Του μετά οι ώρες μπορεί και πόνος
δβ.
Είμαι εδώ
Είσαι εκεί
Κι όμως μαζί
Ταξιδιώτες του ίδιου ονείρου
Είμαι η πλώρη κι είσαι το κύμα
Σε χαράζω ανώδυνα κι εσύ με πηγαίνεις
Είσαι ότι αγαπώ
Την ελευθερία σου θάλασσα
Να γίνω εγώ
Γίνε ένα χάρισμα
Να γίνω καλωσόρισμα
δβ.
Μαρίνα η θάλασσα
Σεμέλη τα λόγια
Βροχή γλυκιά κι αναπαμός τ’ όνειρο
Μιας αδημονούσας ευφρόσυνης έλξης
Μαρίνα ένα γέλιο
Σεμέλη ένας πόνος
Η προσμονή του αύριο ευλογημένη
Του μετά οι ώρες μπορεί και πόνος
δβ.
Είμαι εδώ
Είσαι εκεί
Κι όμως μαζί
Ταξιδιώτες του ίδιου ονείρου
Είμαι η πλώρη κι είσαι το κύμα
Σε χαράζω ανώδυνα κι εσύ με πηγαίνεις
Είσαι ότι αγαπώ
Την ελευθερία σου θάλασσα
δβ.
8 σχόλια:
Και τώρα τί να γραψω? Τί να πω?...
Βουβο το μυαλο...
Αχ εσεις οι ποιητες!!!...
Μακαρι να ημουν θάλασσα και να σας ταξίδευα ήρεμα, εσενα σε ένα καραβι γεματο με τις αγαπες σου , τους μοναδικους αγαπημενους σου,και στο λιμανι που ονειρεύεστε να σας έβγαζα.Μακαρι να ήμουν!
Φιλω Σε............
Είναι απίστευτη η δύναμη της ψυχής τελικά... πόσα συναισθήματα εμπνέει με ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ.
...αν μου τα λέγανε τρεις μήνες πριν, όλα αυτά σαν πιθανό σενάριο, θε έβαζα τα γέλια. τώρα βάζω τα γέλια επειδή η ζωή μου έδειξε, άλλη μια φορά πως πρέπει να τη σέβομαι περισσότερο, αυτήν και τις εκπλήξεις της, και ποτέ να μη λεω ποτέ..
:)
Ευχαριστώ πολύ.
πολύ τρυφερή η κίνησή σας.
Δημήτρη μου,
Τώρα εμένα κάτι που λέει
Ότι την έχεις πέσει
Πλησίον παραλίας…
….και περισυλέγεσαι…
….καλό…
….και για τη θάλασσα…
….Μιχαλάκη! Όχι στα βαθιά παιδί μου…!
@Σεμέλη......
Καλημέρα από το καυτό μα όμορφο Μαρμάρι. Μοναχικά βέβαια αλλά ωραία.
Ποτέ μη λες ποτέ, να το έχεις στη ζωή σου ως αρχή, καλή μου Σεμέλη, διότι για το κάθε τι που κάνουμε πρέπει προηγούμενα να ωριμάσει μέσα στο χρόνο μέχρι να φτάσει η στιγμή να μας συμβεί και τελικά να μας αρέσει...
Εντάξει, είμαι ξαφνικά, χωρίς να το επιδιώξω ο μεγαλύτερος της παρέας, με τον πληθυντικό απόγινα.
Να είσαι καλά κι ευλογημένη, όπως η φίλη μας Μαρίνα...
@Φιλιππίδης Γιάννης.
Καλέ μου φίλε, είστε ευπρόσδεκτοι, μέχρι το Σάββατο θα είμαι εδώ ελάτε.
Και μην ανησυχείς για το Μιχαλάκη, φοράει μπρατσακια... ε, τι, έτσι θα το άφηνα το παιδί.............
Φιλιά
Γεια σου ρε Δημήτρη
Έχεις μια απάντηση για κάθε τι…
(πώς αλλιώς θα μπορούσες…)
Όσο για την πρόσκληση,
θερμά δεκτή,
να δούμε
πότε θα τα καταφέρουμε
να το κάνουμε κι αυτό…
φιλια, ο γιάννης
Σε χαράζω ανώδυνα! τι όμορφια
Ενα τραγουδάκι...
Κάποτε έχτιζα ένα όνειρο τη μέρα,
τώρα η στράτα μου δεν πάει παραπέρα,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Κάποτε κοίταζα τον ήλιο μες στα μάτια
κι αυτό τον ήλιο μου τον κάνανε κομμάτια,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Τώρα ο ουρανός δε με φοβίζει όσο κι αν βρέχει,
τώρα η ελπίδα μου ταυτότητα δεν έχει,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Φεύγω, φεύγω και παίρνω την καρδιά μου,
κι ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω, φεύγω.
Φεύγω, κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια,
αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω, φεύγω,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Δεν το αντέχω να βουλιάζω μες στο ψέμα,
τώρα κατάλαβα πως ήμουν ένα δέμα,
φεύγω, τώρα φεύγω.
θέλω να ζήσω τη ζωή μου έξω απ' τα μέτρα,
τώρα που σκλήρυνε η καρδιά μου σαν την πέτρα,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Τώρα ο κόσμος και οι φωνές δε με τρομάζουν,
τώρα τα χέρια μου ένα σύνθημα χαράζουν,
φεύγω, τώρα φεύγω, φεύγω, τώρα φεύγω.
Εγω που όλο φεύγω κι όλο εδω είμαι;
@adiple
Έννοιασου, δεν είσαι η μονάδα, όλοι φεύγουμε κι όλοι εδώ είμαστε.
Όλοι τραγουδάμε πότε γελάμε κι άλλοτε θλιβόμαστε, έτσι είναι η ζωή όμορφη.
Να είσαι καλά
Δημοσίευση σχολίου