Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2007

ΑΝΘΡΩΠΟΙ και ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΟΙ

Τόσο του ανθρώπου η σάρκα αδύναμη’ ναι
που δε βαστά η καλή απαρχή στον κόσμο.
Κι αν την αρχή του καθενός κοιτάξεις
κι ύστερα δεις που καταντήσαν όλα,
το άσπρο θα βρεις πως μαύρο τώρα εγίνη.

Καζαντζάκης, απόσπασμα στίχων από τη θεία κωμωδία



Ώρες ατελείωτες στέκομαι μπροστά στο λευκό χαρτί και δεν ξέρω πώς να ξεκινήσω το γράψιμο. Ανάκατα συναισθήματα πνίγουν κάθε σκέψη μου. Πελαγοδρομώ, δεν καταφέρνω να βάλω τις λέξεις σε σειρά, λέξεις που να δείχνουν στ’ αλήθεια πως μια χώρα σβήνει ξαφνικά απ’ το στερέωμα.
Φευγαλέες σκέψεις που δεν δίνουν ειρμό. Τη μια στιγμή αγανακτώ και βρίζω και την άλλη στιγμή θλίβομαι βαθιά. Κατόπιν τα βάζω με τον εαυτό μου που δεν είναι έτοιμος να τα σούρει σε όλο αυτό το πολιτικάντικο συρφετό που δεν νοιάζεται για τίποτα και κανέναν σε αυτόν το τόπο.
Γεμίζω ενοχές και δεν ξέρω με ποιο τρόπο να τις ξεπεράσω. Είναι βαθύ το ράγισμα της ψυχής, είναι ένας πόνος που δεν περιγράφεται. Ένα σύμπαν που καταρρέει, που συνθλίβεται σε μαύρη τέφρα.
Πώς να καταθέσω με φράσεις πάνω στα καμένα σημάδια της γης, στο μαύρο αίμα εβδομήντα ανθρώπων;
Σημάδια άφησε πάνω στο σώμα και στο νου μου το ανεξίτηλο γεγονός του θανάτου.
Μπορεί κάποιος να με θεωρήσει απάνθρωπα εγωιστή που σκέπτομαι τι μπορώ ή δεν μπορώ να κάνω τη στιγμή που χιλιάδες στρέμματα απανθρακώθηκαν, δεκάδες αβοήθητοι άνθρωποι γίνανε κάρβουνο κι άλλες χιλιάδες έτρεχαν πανικόβλητοι ν’ αποφύγουν τη φρίκη της φωτιάς.
Και να τώρα που όλα μοιάζουν να ταιριάζουν στην κανονικότητα των στατιστικών στοιχείων. Στρέμματα, δέντρα, ζωντανά και άνθρωποι, αριθμοί στατιστικών στοιχείων. Τι φρίκη, η κοινωνία αμέσως την επόμενη να αποδέχεται τους αριθμούς;
Όμως δεν είναι έτσι. Αυτό που συνέβη δεν είναι ένα απλό γεγονός, ένα μοναδικό γεγονός που μπορεί να ξεπεράσει τον πόνο της απώλειας με αναφορές αριθμών.
Είναι μια συντέλεια εβδομήντα ψυχών, {ελπίζω εδώ να σταματήσει το μακάβριο μέτρημα} που όταν εξαφανίζονται δεν κόβονται από τις σάρκες μας ανάλογα κομμάτια, αλλά χάνουμε από τον κόσμο μας όσα η ψυχή και ο νους τους είχαν να προσφέρουν, πλούσιες σκέψεις κι αισθήματα μοναδικά που κανείς από εμάς δεν θα γνωρίσει πλέον.
Νοιώθω τις ψυχές των δέντρων
μες του ορίζοντα τις φλέβες να ραγίζουν.
Νιώθω τις ψυχές των ανθρώπων
στων άστρων τις εκλάμψεις να σβήνουν.
Παραπατώντας μέσα στο σκοτάδι ψάχνω για έξοδο.
Ανοίγω πόρτες μα πιότερο βρίσκω σκοτάδι.
Ψηλαφώντας κι έρποντας με αγωνία στ’ αποκαΐδια
άνοιξα κι άλλη πόρτα και
μεγαλύτερο σκοτάδι με κατάπιε.
Κανείς, μα κανείς δεν δύναται να βοηθήσεις με τι προσευχές του,
μακάρι να μπορούσε να το κάνει με το μίσος του.
Βοήθεια άνθρωποι, βοήθεια.
δβ.

Αυτή είναι η επιστροφή μου. Με διαφορετικό και πιο αισιόδοξο τρόπο την υπέθετα, αλλά με όσα συνέβησαν δεν μπορώ να γράψω κάτι διαφορετικό.
Γεια σας αγαπημένοι μου φίλοι. Είμαι πάλι εδώ και σας περιμένω...
Να είστε όλοι καλά!!!

19 σχόλια:

Hliaxtida είπε...

Eπιτέλους..
η επιστροφή ήταν πολυ δυνατη θα έλεγα..
Καλως ήρθες και παλι λοιπον..
Μου αφησες ενα μηνυμα , μα δεν εβρισκα μαιλ δικο σου και ειπα να σου το δωσουν ....
Εδω ομως μπορω να σου το αφησω.
marynik67@yahoo.gr Oποτε θες τα λεμε. Να σαι καλα.
Καλο απογευμα

Μαρινα ..... είπε...

ΚΑΛΩς ΤΟΝ ΜΟΥ........................
ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΜΟΥ..............

αργησες πολυ..........
παρα πολυ ακριβε..............

μα......

η επιστροφη σου η πιοτερο δυνατη.....


φιλι..............Σ΄ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΛΟΣΩΡΙΣΕΣ

Αλεξάνδρα είπε...

Επιτέλους επιστροφή!

Ναι, ποτέ δεν δέχτηκα την μετατροπή των ανθρώπων σε αριθμούς.

Πόσο λυπάμαι που οι συνάνθρωποί μου ήδη ξέχασαν και ξαναμπήκαν στους ρυθμούς τους καθημερινούς...

Χαίρομαι όμως που είσαι εδω. Που δεν είσαι σαν κι αυτούς.
Οαση στην έρημο της καθημερινότητας είσαι και μπορώ και εγω να εκφραστώ επιτέλους χωρίς να νιώθω πως κατέβηκα από άλλον πλανήτη...

Φιλί

Μαρινα ..... είπε...

"Νοιώθω τις ψυχές των δέντρων
μες του ορίζοντα τις φλέβες να ραγίζουν. "

ψυχη μου...
η χαρα μου, που παλι εδω σε βρηκα, ενα καλοσώρισμα μονο έκαμε να σου γραψω...

ψυχη μου;
ελειψες και το ξερεις...
η γραφη σου....
Αυτη η γραφη σου!!!!!!!!!!!!.....

φιλι....αχ! με εκανες χαρουμενη πολυ

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@Ηλιαχτίδα...
Καλησπέρα, καλώς σε βρίσκω. Χαίρομαι που είμαστε πάλι εδώ, μαζί!
Σύντομα θα σου απαντήσω στο mail.

Κι εσύ καλό απόγευμα!

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@Μαρίνα...
Μαρίνα μου, καλή μου φίλη, αγαπημένη. Πάντα καλοπροαίρετη και άκρως δοτική. Πάντοτε με έναν καλό λόγο για όλους.
Χαίρομαι που σε γνώρισα και είμαστε φίλοι.

Φιλί, αληθινό!

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@Αλεξάνδρα...
Δεν είναι τυχαίο που οι αύρες ετούτης της συντροφιάς ενώθηκαν συναισθηματικά.

Άρωμα λεβάντας μοσχοβολούν τα λόγια όλων σας και τα οσμίζομαι με όρεξη μεγάλη.

Να είσαι καλά!
Φιλί.

E είπε...

Την ώρα του αυγουστιάτικου φεγγαριού σ΄ ονειρεύτηκα. Μας φαντάστηκα αλλιώς, όλους παρέα, σε μιαν άλλη συγκυρία, ολόκληρους και ορθούς, να μελετάμε τα δυο φεγγάρια μέσα μας, και το καθρέφτισμα τους στον ουρανό. Σ’ ένα Μαρμάρι καθαρό και αλώβητο, όπως ήταν στην πρόσκλησή σου μήνες πριν, θυμάσαι?

Καλώς όρισες.
Χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω :)

Φιλια,
Ε.

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@elena72
Καλώς σε βρίσκω γλυκιά μου και πάλι.
Μπορεί να μην είδαμε τα φεγγάρια στο Μαρμάρι, μα και ο Αττικός ουρανός είναι πρόκληση για συνάντηση.

Στο χέρι μας είναι.

Νωρίς ακόμα αλλά, καλό Χειμώνα.

Φιλιά πολλά.

Talisker είπε...

Καλη αρχη ..νεα αρχη..
σε καποιον που αγαπαει πολυ μια φιλη μου καλη!(τωρα που το σκεφτομαι...πιο πολλες ειναι:)

Αρα εχω τις καλυτερες συστασεις!

Ολα περνανε..
και την εξοδο θα την βρεις..θα εχεις τις μνημες μεσα σου..
δεν θα ξεχασεις...
απλα θα συνεχισεις να ζεις..

γιάννης φιλιππίδης είπε...

Kαι η βαθιά υπαρκτή αλήθεια της πραγματικής ζωής, γίνεται ένας πλαστός αριθμός μιας στατιστικής, που κι αυτός ψεύδεται, σφυρίζει κλέφτικα και αδιαφορεί.

Και τα πολιτικάντικα κοράκια, τρέξανε να τάξουν όσα είναι υποχρεωμένοι να δώσουν και δε θα δώσουν.

Εγώ γι αυτό το Σαββατοκύριακο, επέλεξα ένα προσωπικό κείμενο άσχετο, γεμάτο προσωπικό και ζωγραφικό χρώμα,

γιατί εμείς που καταφέραμε να σκεφτόμαστε δημήτρη μου, θα ‘μαστε πάλι οι χαμένοι, στα αυριανά αποτελέσματα της Delta Singular κι οι λίστες θ’ ανεβοκατεβαίνουν μετρώντας αυτούς που τους πίστεψαν, τους ανήμπορους να σκεφτούν, τους πολλάκις εξαπατημένους.

Η αντίσταση κι ο θυμός, λέξεις που μακραίνουν κιόλας από τις μνήμες, κάνουν τα ΜΜΕ καλά τη δουλίτσα τους, μόνο εμείς αύριο το βράδυ θα νιώσουμε πίκρα. Και απέραντη μοναξιά. Και πάλι.

Καλώς επέστρεψες δημήτρη μου, στη blogόσφαιρα των σκεπτόμενων, των ανησυχούντων , στην παρέα των φίλων…

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@talisker
Είναι όμορφο να έχεις φίλους, ειδικά σήμερα τις μέρες που περνάνε οι άνθρωποι, της αποξένωσης.΄
Μου αρέσει που υπάρχει ετούτη η εύκολη συναναστροφή και έκφραση, αλλά θα ήταν ομορφότερη και πιθανόν ουσιαστικότερη αν με κάποιους τρόπους η επικοινωνία γινόταν πιο ουσιαστική κι όχι ιδεατή.

Άλλωστε αυτό είναι και το ουσιαστικό αποτέλεσμα μιας επικοινωνίας;

Ε, τι λες;

Να είσαι καλά!

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@Γιάννης Φιλιππίδης
Γεια σου Γιάννη...
καλοπροαίρετε φίλε.
Καλά κάνεις κι επιλέγεις πιο αισιόδοξα κείμενα, νέος είσαι αλίμονο.
Γράφε εσύ κι εμείς ακολουθούμε.

Να είσαι καλά

Talisker είπε...

Τι να πω;

μμ κατι θα εχω να πω!

Για μενα ακομα και οι συναναστροφες δεν ειναι τοσο ευκολες...
διαβαζω πολλα ξεχωριζω λιγα και μιλαω σε λιγοτερα..
παντα.

Η συναναστροφη με τη φιλια διαφερουν ως εννοιες κι εγω τις εχω βαλει στη θεση τους...στις σχεσεις μου...τις διαχωριζω

Συνηθως βλεπω με καλο ματι ομως φιλους φιλων διοτι πιστευω οτι ειναι επιλεγμενοι εκλεκτικα αρα ξερω που βαδιζω οταν καποιος ειναι τελοιως ξενος,

Ιδεατα τωρα με πολλους μπορεις να συναγελαζεσαι εκ του ασφαλους -δεν ειναι κακο...

Ουσιαστικα ομως οι φιλιες χτιζονται με τον καιρο..
και το δουναι και λαβειν ..
ψυχικο και συναισθηματικο...


Ο καιρος ειναι το μονο που προτεινω, ο χρονος και οι σωστες επιλογες!!!

Καλα πολυ δεν ειμαι αλλα αφου δεν εκανα κανενα λαθος σε οσα εγραψα ...καλυτερευω:)

-επισης!

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@talisker
Πράγματι πολύ δύσκολες οι συναναστροφές και οι φιλίες.
Μέσα στο χρόνο ωριμάζουν, είναι σαφές.
Πάντως είσαι αρκούντως σοφή, που μιλάς σε λιγότερα...

Καλό απόγευμα...

Talisker είπε...

..καλο βραδυ και απο μενα Δημητρη..
οσο για τη σοφία ..
θελουμε δεν θελουμε καποτε
την αποκτουμε..
..αλλα παντα ελεγα οτι ημουν και λιγο τυχερη..ειλικρινα!

Μαρινα ..... είπε...

περασα να σου πω οτι ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ....
αυτο μονο...

κι ενα φιλι...Δικο Σου
μονο Δικο Σου αγαπημενε πολυ πολυ φιλε μου

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@talisker...
Με κεντρίζουν οι έξυπνοι άνθρωποι. Βρίσκω σε αυτούς εμπειρίες που ακόμα εγώ δεν έχω γνωρίσει...

Για να δούμε...

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@μαρίνα...
Κι εγώ καλή μου φίλη σε φιλώ!
Καλό βράδυ!
Καλό ταξίδι!