Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΟΝΑΧΙΚΗ













για να μην πατήσω άθελά μου κάποια συνείδηση...















Τα πρώτα φθινοπωρινά βράδια, την ώρα που οι δρόμοι είναι ακόμη ζεστοί
και κάπως κοπάζει ο ορυμαγδός από κόσμο περπατώ νωχελικά στα βρώμικα
πεζοδρόμια της Αθήνας αντιμετωπίζοντας το παρόν με συμβιβασμό.
Υπάρχει μια τάση να υπομένουμε πράγματα, να συνηθίζουμε, να ρίχνουμε ευθύνες
σε κάποιες συνθήκες σαν να μην τις χρησιμοποιούμε κι ας είμαστε χωμένοι μέσα τους μέχρι τον λαιμό.
"Αν τα πράγματα ήταν σωστά θα ήμουν διαφορετικός".
Συχνά το λέω να κρυφτώ πίσω από το δάχτυλό μου, αυτό με συμφέρει και για ν' αποφύγω τη συνέχεια της ενοχλητικής σκέψης.
Αλλάζω πεζοδρόμιο.
Από αυτή την πλευρά μου φαίνεται πιο καθαρό, eκατόν είκοσι σκύλοι λιγότεροι το έχουν κατουρήσει.
Μετά η σκέψη μου οργανώνεται πάλι, αλλά η προσοχή μου που να πατήσω για ν' αποφύγω τις λιγότερες βρωμιές, δεν είναι η συγκέντρωση που θα επιθυμούσα.
Αλλά από την άλλη, η συγκέντρωση είναι αποκλεισμός κι εγώ δεν θέλω να αποκλειστώ σε μία μόνο σκέψη.
Κοιτάζω γύρω μου, όλοι οι άνθρωποι είναι μόνοι σαν κι εμένα. Προσέχουν που να πατήσουν,
προσπαθούν να συγκεντρωθούν και ν' αποκλειστούνε ίσως.
Μου φαίνεται ότι οι περισσότεροι από εμάς, δεν συνειδητοποιούμε όσα λέμε ή κάνουμε, αλλά ούτε το περιβάλλον μας, τα χρώματα, τα δέντρα, τη ξαφνική βροχή που μουλιάζει τη σάρκα, τα σχήματα, τους ανθρώπους, τα συναισθήματα, το φιλί μέσα απ' το τζάμι του παραθύρου ενός τρόλεϊ που απομακρύνεται, το ιδεατό άγγιγμα ενός μάγουλου με τα τρεμάμενα
ακροδάχτυλα, το χειροφίλημα μέσα απ' το δια-δίκτυο...
Αν τα πράγματα ήταν σωστά, θα ήμουν διαφορετικός", καταλήγω.
Φτού! αφοσιώθηκα και κάτι πάτησα ελπίζω να είναι περιτώματα σκύλου κι όχι κάποια συνείδηση.










Ας με συγχωρέσουν όσες εκλετές φίλες απάντησαν στην προηγούμενη ανάρτηση, αλλά την αφαίρεσα για να μην πατήσω άθελα μου κάποια συνείδηση.

21 σχόλια:

Hliaxtida είπε...

Οργισμένο το βλέπω ή κάνω λάθος..;
Σίγουρα όλοι οι άνθρωποι είναι μόνοι.. σαν εσένα.. σαν εμένα..
Το λέει κι ένα παλιό τραγούδι..
Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά θα ήμασταν ισως διαφορετικοί..
Ξέρεις κατι..;
Δεν θα ήθελα να είμαι διαφορετική.
Αγαπώ αυτό που είμαι..
Από κει και περα ας με αγαπήσει όποιος θέλει.
Δεν θα αλλάξω για κανένα.
Δεν πατώ συννειδήσεις..
Αλλα δεν δέχομαι να πατούν και την δική μου..
Φιλιά πολλά ..

Μαρινα ..... είπε...

πολλες φορες συνειδηση και περιττωματα αμφιδρομα καθιστουνται...

πολλες φορες.... ανελεητα ανθρωποι γινομαστε
πολλες φορες ανελέητης ψυχης ενδυμα φορουμε....

πολλες φορες συνειδητα, πεζοδρομια αλλαζουμε

μα παντα....μοναχικες οι βολτες μας

καλη σου νυχτα ποιητη....
φιλι σου στελνω

Equilibrium είπε...

Οι άνθρωποι ολοένα και περισσότερο:

"ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ

Όταν με φωνάξουν θα προσποιηθώ ότι λείπω.
Δεν είμαι εδώ, δεν ήμουν ποτέ.
Είχα χαθεί στα όνειρά μου, στις προσδοκίες μου.
Στα νέφη μιας ουτοπίας, στην προσμονή της ευτυχίας.

Όταν με φωνάξει θα προσποιηθώ ότι δεν άκουσα.
Ήμουν εκεί στο υποτιθέμενο δίπλα του.
Τον αδίκησα (...)
Τον πόθησα, τον αγάπησα και τον μίσησα όσο τίποτε στον κόσμο.

Όταν με φωνάξω θα λείπω.
Όχι δε θα προσποιούμαι, θα ‘ναι αλήθεια.
Η ουτοπία κάποτε τελειώνει, η ψευδαίσθηση της ευτυχίας στερεύει.
Δε θα προσποιούμαι άλλο πια για τον εαυτό μου, στον εαυτό μου.
Γι’ αυτό και θα λείπω..."

Είμαστε μόνοι από επιλογή. Συγκεντρωμένοι στα ταπεινά κι ανούσια. Συνειδητοποιημένοι δήθεν, αλλά χωρίς συνείδηση (;)

Να 'σαι καλά που αποδεικνύεις ότι εσύ είσαι εδώ. Αφήνεις το στίγμα σου. Της αγωνίας, της ανησυχίας, εντέλει νομίζω μέσα από την οργή σου, της υφέρπουσας αισιοδοξίας. Γιατί η ελέγξιμη (κι όχι ελεγχόμενη) και με αιτία οργή μας κρατά ζωντανούς.

Καλώς σε βρήκα :)

Αλεξάνδρα είπε...

Δεν μπορείς να πατήσεις καμιά συνείδηση αν εκείνη δεν θέλει να βρεθεί κάτω απ΄το πόδι σου...

Κι ας μην ξέρω τι έχεις κατά νου...

Συμβιβασμούς κάνω μόνο για την αγάπη για κανέναν άλλο...

Η μοναχική βόλτα κάπου κάπου είναι παράδεισος γιατί επιτρέπω - επιτέλους - στον εαυτό μου να μιλήσει...

Προσπαθώ να συνειδητοποιώ την ομορφιά - την όποια ομορφιά γύρω μου- γιατί βαρέθηκα την ασχήμια.
Ψάχνω για το γνήσιο συναίσθημα έστω και μέσα από το διαδίκτυο και το αποδέχομαι...

Είμαι εδω γιατί κάτι όμορφο είδα...

Θυμήσου: "Αδύναμα πλάσματα είναι οι άνθρωποι. Πόσος φόβος ελλοχεύει μέσα τους, μήπως και η προδοσία σταθεί μεγαλύτερη από την αγάπη τους. Πόση αγωνία τρέφει η καρδιά απέναντι στη ζεστή αφοσίωση μην και η κάψα της λιώσει τους συνδετικούς κρίκους της ευτυχίας και μετατραπεί σε κουραστικό εξαναγκασμό. Πόσο μικρή και ευάλωτη είναι η καρδιά, όταν μέσα στον πόνο της αποτυχίας κλείσει τα μάτια της στη ζωή και περιοριστεί ζαρωμένη μέσα στα όνειρα εκείνα που ποτέ δεν έγιναν αλήθειες."

Καληνύχτα σου με όνειρα...

(Υγ όποιος στη νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί... λέει ο λαός, λές να έχει σωστές πληροφορίες;)

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@hliaxtida...
Καμιά οργή, αυτή είναι ελεγχόμενη σε βαθμό που να μην καταφέρνει να μου επιβληθεί.
Καμιά μοναξιά, ζω με υπέροχους ανθρώπους γύρω μου, ακόμη και με όσους ακόμα έχω επικοινωνήσει μέσω του διαδικτίου.
Ούτε επιζητώ να γίνω κάτι άλλο από αυτό που είμαι, απλά μια διαπίστωση για κάποιες διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων.

Σε φιλώ, θα τα πούμε.

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@ Μαρίνα...
Έτσι ή αλλιώς οι βόλτες μας μοναχικές είναι.
Μόνος του ο καθένας αισθάνεται τον πόνο, τη χαρά, την απογοήτευση, την επιτυχία κλπ.

Κανείς δεν καταλαβαίνει όσα περνάει ο άλλος.
Και πάντα πρέπει οι αποστάσεις που θα κρατιόνται να παρέχουν ασφάλεια.

Σε φιλώ γλυκά.

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@eguilibrium....
Καλώς όρισες. Θα ξεκινήσω ανάποδα με τα καλωσορίσματα.

Σε όλους το κείμενό μου φαίνεται πως έδωσε λάθος εκτιμήσεις.

Δεν λείπω, εδώ είμαι παρόν, πιθανόν ανελέητα ελεύθερος και γιατί όχι αφού είμαι άνθρωπος και ανελέητα εγωιστής.

Το κακό με μένα είναι πως όταν εγώ με φωνάξω μπορεί και να λείπω, αλλά όταν με φωνάξουν οι Άλλοι, θα ακούσω.
Το μόνο σίγουρο.

Πολύ καλός ο λόγος σου. Θα σε επισκεφτώ και θα τα ξαναπούμε.

Να είσαι καλά...

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@Αλεξάνδρα...
Σωστά τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε, να αγαπήσουμε ή να μισήσουμε αν ο Άλλος δεν μας δώσει το δικαίωμα.
Και όσο για τις μοναχικές βόλτες, σίγουρα χρειάζονται, με αυτές μπορούμε να βρούμε τον εαυτό μας.
Ο πλούσιος άνθρωπος του κόσμου που ζούμε είναι αυτός που έχει τις λιγότερες επιθυμίες.
Είναι και ο άλλος που αποζητά το γνήσιο συναίσθημα.

Ωραίοι ως άνθρωποι...

Να είσαι καλά...

Αλεξάνδρα είπε...

Κάποτε κάποιος - μεγάλος σε ηλικία - μου είπε πως αυτός που έχει πολλά, δεν έχει τίποτα. Του χαμογέλασα κουνώντας το κεφάλι.
Σήμερα ξέρω πόσο δίκιο είχε...

Καλημέρα

Talisker είπε...

Τελευταια γινεται πολυ λογος για βροχη..και μοναξια ..ισως λογω εποχης ..γιατι η μια σε κλεινει μεσα και η αλλη σου ερχεται απροσκλητη..και ξαπλωνει στους καναπεδες βουβη..

εγω τα παω καλα μαζι της ..την βρισκω ενδιαφερουσα παρεα κια δημιουργικη και την εχω αναγκη σαν ημερησια δοση..αν δεν την εχω για ωρα μου λειπει...

Αν αυτο το εγραψες σε στιγμη μοναξιας ειναι υπεροχο και τα πας καλα μαζι της...

δεν ειναι κακο να βλεπουμε μεσα μας ..δεν ειναι κακο να αυτοσαρκαζομαστε ..μ αρεσει και βγαζει αληθειες ..και
θελει μεγαλη αυτογνωσια ..
κι εγω εδω το βλεπω βαθια αυτοσαρκαστικο...
και λιγο σαν να παιχνιδιζει το καλο με το κακο..που κανουμε που δινουμε ..που περνουμε..αλλα ολα αυτα μπορει να ειναι μια εντυπωση...
κι εγω κανω παλι ενα λαθος που σιχαινομαι

να αναλυω τη διαθεση καποιου οταν εχει γραψει κατι που μου αρεσει..
μπορει να πεφτω εντελως μα παντελώς εξω!

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@Αλεξάνδρα...
Καλή μου Αλεξάνδρα, είχε απόλυτο δίκιο ο κύριος που στο είπε αυτό. Κακομαθημένοι έχουμε γίνει οι άνθρωποι κι όλο ζητάμε περισσότερα χωρίς ποτέ να ευχαριστιόμαστε.
Κι αφήνουμε να περνάνε δίπλα μας απλά πράγματα, όμως όμορφα και σημαντικά.

Να είσαι καλά

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@Talisker...
Μιλάμε για μοναξιά, αλλά για να’ σαι μόνος πρέπει να πεθάνεις ως προς το παρελθόν.
Ο Άνθρωπος που είναι απόλυτα μόνος χωρίς να ανήκει σε οικογένεια, σε έθνος σε καμιά κουλτούρα, σε καμία ήπειρο, είναι αγνός και είναι αυτή η αγνότητα που ελευθερώνει το νου από τη λύπη. Έτσι λοιπόν όλοι εμείς που ζούμε μέσα σε μια κοινωνία δεν έχουμε μοναξιά αλλά μια επιλεκτική μοναχικότητα.
Καλή μου Talisker, τη γνωρίζω τη μοναχικότητα, τη ζω καθημερηνά κλεισμένος σε τέσσερις τοίχους. Δική μου επιλογή και υπέροχη διότι είναι πολύ παραγωγική πνευματικά.
Τελικά απόψεις, κανείς δεν είναι σίγουρος για τις σκέψεις του άλλου. Πάντως η διάθεση μου είναι πάντοτε καλή.

Φιλιά

ΥΓ. έχω επιχειρήσει πολλές φορές να σε επισκεφτώ και μου κολλάει το pc. Που θα πάει κάποτε θα τα καταφέρω…

Talisker είπε...

Συμφωνω με ολα Δημητρη...
και συμπληρωνω

"μοναχικοτητα δεν σημαινει ειμαι μονος...
σημαινει δεν ανηκω σε σας ..
δεν σας καταλαβαινω κια δεν με καταλαβαινεται...
τα παω καλα με μενα ...
το καταλαβαινουν ..
οι ομοιοι μου..αυτοι
που ζουν η θελουν να ζουν περιπου το ιδιο...
και τα παω καλα και με ολους τους αλλους ..που σεβονται την μοναχικοτητα μου και με δεχονται οπως ειμαι."

Δεν πειραζει που δεν μπορεις να ερθεις ..ισως ειναι επειδη εχω σλαιντς..οταν τα καταφερεις διαβασε τι σου εγραψα για την Υπατια..
Θα το παρω συντομα κι εγω να το διαβασω...

Αλεξάνδρα είπε...

Πάλι χάθηκες; ούτε μια λέξη;

Φιλί καληνύχτας
Περνάω
Θα περνάω...

Ελένη Στασινού είπε...

Αν μέσα στον Οκτώβρη μπεις, μπορεί και να συναντηθούμε. Αλλιώς αν βγείς κατά....Σαββατιάτικο παιδότοπο. Χαίρομαι που μοιράζεσαι με τόσους ευγενικούς εθελοντές καλές και κακές στιγμές...Εγώ Αργώ αναγκαστικά...Αλλά που θα πάει δεν θα διεκδικήσει κανένα περίττωμα σκύλου τις σόλες μας;
χε χε...

Dee Dee είπε...

Σε κατι τετοιες βολτες, εγωιστικες, ποτε δεν σκεφτομαι τι παταω. Ειναι στιγμες που νομιζω εχω περπατησει και χιλιομετρα χαμενη στις σκεψεις μου και στις ομορφες εικονες.

Ουτως η αλλως κατι τετοιες ωρες δεν νομιζω οτι κινδυνευει κανεις απο μενα....ενω κατι αλλες στιγμουλες.....θαλασσα τα κανω...

Καλησπερα. ομορφο το σπιτικο σου εδω!

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

αλεξάνδρα...
Πολύ γλυκιά η επιμονή σου μαζί μου, καλή μου, Αλεξάνδρα.

Στην πορεία θα γίνω πιο τυπικός, το υπόσχομαι.

Καλώς να ορίζεις πάντα.

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@ελένη στασινού...
Καλώς τη...
στη θεωρεία είναι ανώδυνο να πατάς οτιδήποτε...
Στην πραγματικότητα;...

Το Σάββατο από κοντά στο παιδότοπο.

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@dee dee...
Και ποιος δεν τα κάνει θάλασσα.
Είναι όμορφες οι προσωπικές στιγμές, όχι όμως εγωιστικές.
Θα έλεγα, αναγκαίες για να οργανώνουμε τις σκέψεις μας.

Καλώς όρισες...

Αλεξάνδρα είπε...

κάθε μέρα περνάω Δημήτρη κι ας μην μιλάω πάντα.
Είναι μόνο για να μην σε κουράζω...

Να αφήσω μια καληνύχτα;

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

@αλεξάνδρα...
Να περνάς Αλεξάνδρα μου...
χαρά μου να μιλάμε... δεν με κουράζεις.
Σε λίγο καιρό που θα έχω καλή σύνδεση θα σε επισκέπτομαι κι εγώ.

Φιλιά...