ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΜΑΖΙ magazine"

=Ότι αγαπήσαμε πίσω έμεινε=

Δημήτρης Βαρβαρήγος

Συνεντεύξεις - Καλλιτέχνες
Συντάχθηκε απο τον/την Administrator
Κυριακή, 19 Ιούλιος 2009 15:09

Κύριε Βαρβαρήγο μετά το μυθιστόρημα, “Tο υστερόγραφο μιας συγγνώμης” ένα ακραίο συναισθηματικά βιβλίο, επανέρχεστε με ένα πολύ ρομαντικό έργο με τίτλο: “Ότι αγαπήσαμε πίσω έμεινε”.
Ακριβώς έτσι είναι, ένα διαφορετικό μυθιστόρημα το οποίο προκύπτει από την ίδια την ιστορία που οδηγεί την εξέλιξη το ύφος και τον τρόπο γραφής. Πάντα μου συμβαίνει όταν μπω στην ιστορία η γραφή να εξελίσσεται εν θερμώ, άρα είναι φυσιολογικό να διαφοροποιείται το ύφος καθώς προσαρμόζεται ανάλογα με το θέμα και το χωροχρόνο που δρουν οι ήρωες.

“Ότι αγαπήσαμε πίσω έμεινε”, ένας τίτλος, θα έλεγα, εμβληματικός για τους ήρωες σας που όμως νομίζω ότι μας αγγίζει όλους.
Ναι, έχετε δίκιο, κι εγώ υποθέτω πως δεν θα υπάρχει άνθρωπος που να μην άφησε πίσω του κάτι που αγάπησε. Μια πατρίδα, μια μάνα, αδέλφια, γυναίκα παιδιά ή έναν έρωτα. Έτσι και οι ήρωες του βιβλίου η Μαρία-Ρόζα και ο Σαλιβέρειος αποφασίζουν μιαν απέλπιδα φυγή με τη λαχτάρα κάποιας ευτυχίας σε μια ζωή γεμάτη όμορφα όνειρα. Αποφασίζουν να πάλεψαν με τη ζωή αφήνοντας πίσω τους πατρίδες και ανθρώπους αγαπημένους αναζητώντας να ζήσουν την ευτυχία του παράφορου έρωτα τους και των δικών τους ονείρων, κάνοντας το δικό τους ταξίδι μέσα στο χρόνο γεμάτο από μυρωδιές περασμένων ημερών.

Από πού αντλήσατε την ιδέα;
Το θέμα για μένα είναι ένα άλλοθι, καταπιάνομαι από μια ιδέα κι αρχίζει η συγγραφή. Το άλλοθι λοιπόν αυτού του βιβλίου ήταν ένα άτυπο χαρτί γενεαλογικού δέντρου που βρέθηκε σε ένα συρτάρι. Η ιστορία του είναι βασισμένη σε αληθινά γεγονότα από στιγμές πραγματικής ζωής, φαντασίας και πάθους στα όμορφα χρόνια της αθωότητας δυο νέων παιδιών που την έζησαν. Μέσα από μια τρυφερή κι άλλοτε σπαρακτική αφήγηση για τη ζωή τον πόλεμο, τον έρωτα, την αγάπη, τα όνειρα και τις ελπίδες των ανθρώπων που τη βίωσαν ως πρωταγωνιστές της όπου μέσα στην αφήγηση περνούν και διάφορα ιστορικά γεγονότα που χαρίζουν τη νοσταλγία αλλοτινών ρομαντικών ή μη ρομαντικών εποχών.

Μιλήστε μας λίγο για το θέμα του βιβλίου.Η ιστορία διαδραματίζεται στη Φλωρεντία του 1860.
Ο δυνατός έρωτας της Μαρίας Ρόζας και του Σαλιβέρειου βρίσκει εμπόδιο στον πατέρα της. Η κοινωνική του τάξη του πλούσιου Καλτσέτη απαγορεύει να παντρευτεί η κόρη του έναν κατώτερο της. Ο έρωτας τους όμως καρπίζει στα σπλάχνα της και για να μην μαρτυρήσει το μυστικό, μόνη και με πρακτικά μέσα, η Μαρια Ρόζα, αποβάλλει αλλά αιμορραγεί επικίνδυνα. Η Φραντζέσκα, η οικονόμος κρυφά απ’ όλους τη μεταφέρει στο «Νοσοκομείο των Αθώων».Μέρες αργότερα, ο Σαλιβέρειος με τη βοήθεια των φίλων του Βερονέζε και της Σίβυλλα κλέβει την αγαπημένη του και φεύγουν από την Ιταλία. Το νέο και δύσκολο ξεκίνημα της ζωής τους αρχίζει στη Ζάκυνθο την εποχή της συνένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα. Ο Σαλιβέρειος νέος και αψύς, βοηθάει τον αγώνα των Ζακυνθινών. Αποκτούν αρκετούς φίλους, αλλά η κλειστή κοινωνία δεν τους αποδέχεται καθώς είναι καθολικοί και ανύπανδροι. Στην «Παναγιά των αγγέλων», με μια τελετή βαφτίζονται και παντρεύονται. Αλλά σταματάω εδώ για να μην αποκαλύψω όλο το θέμα.

Πως θα χαρακτηρίζατε αυτό το βιβλίο σας;
Είναι πολύ άβολο κι επικίνδυνο να μιλάει ο συγγραφέας για το έργο του, ωστόσο τολμώ να πω ότι είναι ένα μυθιστόρημα χαρακτήρων, με ανθρώπινα ψυχικά γνωρίσματα που προσελκύουν και διατηρούν την προσοχή και αφυπνίζουν τα συναισθήματα του αναγνώστη για τον ρομαντισμό που αποπνέει ο μύθος, καθώς και για τα ιστορικά συμβάντα που περνούν σαν υπομνήσεις μέσα από στη μυθιστορία όπως τα βίωσαν οι ήρωες παράλληλα με τις δικές τους προσωπικές αναζητήσεις.

Τι οφέλη θ’ αποκομίσει ο αναγνώστης από μια ιστορία αγάπης δύο νέων παιδιών;
Δύο θεωρώ πως είναι οι λόγοι. Πρώτος, για τη συναισθηματική δοκιμασία των ηρώων και τη γλαφυρή αφήγηση σε μια εποχή συνεχών αλλαγών και ανατροπών που ταυτίζει και ανταμείβει τον αναγνώστη από τη βαθιά πίστη των πρωταγωνιστών όπου με τη διεισδυτική ματιά τους στην καθημερινά αναπόφευκτη μοίρα της αφοσίωσης τους ο ένας στον άλλον δίνουν το μήνυμα, πως τίποτα άλλο δεν αξίζει στη ζωή περισσότερο εκτός απ’ την αλήθεια της αγάπης. Και δεύτερος λόγος, για το διάβασμα μιας τρυφερής-αληθινής ανθρώπινης ιστορίας που καταφέρνει ένα ταξίδι μέχρι τα βάθη της ψυχής.

Τώρα τι ετοιμάζετε;
Τον δεύτερο τόμο. Η ιστορία συνεχίζεται μέσα από τους απογόνους των πρωταγωνιστών φτάνοντας μέχρι το πολύ πρόσφατο παρελθόν σχεδόν στα τέλη του προηγούμενου αιώνα. Ενδιαφέρον ακούγεται.
Καλή επιτυχία σε όλα.

Ευχαριστώ.