Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Ό,τι αγαπήσαμε πίσω έμεινε


=Ό,τι αγαπήσαμε πίσω έμεινε=
Δημήτρης Βαρβαρήγος
Άγκυρα, 2009

από την
Εύα Στάμου, συγγραφέα-ψυχολόγο
Στο ιστορικό μυθιστόρημα του Δημήτρη Βαρβαρήγου, πρωτοσυναντάμε τους κεντρικούς ήρωες, τον Σαλιβέριο και τη Μαρία-Ρόζα, δύο παράφορα ερωτευμένους νέους, στην Φλωρεντία του 19ου αιώνα. Με λεπτομερείς περιγραφές που αναπλάθουν το κλίμα της εποχής και διαλόγους που προσδίδουν στο κείμενο τη ζωντάνια ενός θεατρικού, ο αναγνώστης παρακολουθεί στην συνέχεια τον κύκλο της ζωή των ηρώων όπως εξελίσσεται στην Αγγλοκρατούμενη Ζάκυνθο, για να καταλήξει στην Αθήνα. Αναπαριστώντας την πολιτική και κοινωνική ατμόσφαιρα μιας περιόδου όπου η Φλωρεντία έχει μόλις απελευθερωθεί από την κυριαρχία των Αυστριακών, τα Επτάνησα βρίσκονται ακόμα υπό την κατοχή των Άγγλων και όπου οι κοινωνικές διαφορές ανάμεσα στις τάξεις είναι θεμελιωμένες σε κανόνες απαράβατους για την πλειοψηφία των ανθρώπων, οι νεαροί ήρωες της ιστορίας τολμούν -βάζοντας στην άκρη τις ταξικές διαφορές τους - να ερωτευτούν και να διεκδικήσουν μια κοινή ζωή μακριά από το στενό κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο γεννήθηκαν κι έζησαν την παιδική ηλικία και την πρώτη τους νεότητα.

Σε μια εποχή έντονων πολιτικών αναταραχών, όπου καταπιεσμένοι λαοί επαναστατούν και ανακτούν την ανεξαρτησία τους, ο Σαλιβέριος κι η Μαρία-Ρόζα, αφήνουν πίσω τους κάθετι οικείο κι αγαπημένο προκειμένου να ανακαλύψουν ποιοι πραγματικά είναι και να κατακτήσουν την αυτονομία, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία τους.

Στο επίκεντρο της ιστορίας, φωτισμένη από τον συγγραφέα με διαφορετικούς τρόπους, η θέση τής γυναίκας σε έναν κόσμο όπου οι άνδρες νομοθέτες και τιμωροί αποφασίζουν και οι γυναίκες υπομένουν στωικά τη μοίρα τους καταπνίγοντας συνήθως κάθε διαφορετικότητα, επιθυμία και ανάγκη. Η τραγική ιστορία της Νίνας που δεν έχει άλλον τρόπο διαφυγής από την αυτοκτονία, η πιστή, αφοσιωμένη Φραντζέσκα που ζει τη ζωή της δίχως έρωτα και δική της οικογένεια, η Μαρίνα που ξοδεύει τη δική της στους οίκους ανοχής της Ζακύνθου αποτελούν μερικές από τις διαφορετικές εκδοχές της γυναικείας υποταγής.

Η κεντρική ηρωίδα, ωστόσο, με την δύναμη που της δίνουν τα νιάτα της κι η αγάπη του Σαλιβέριου καταφέρνει να ξεπεράσει τα όρια του φύλου και να παλέψει για μια ζωή διαφορετική που δεν καθορίζεται από τα πρέπει των άλλων, μα από την δική της επιθυμία για τον απόλυτο έρωτα, από τη λαχτάρα της για ελευθερία, δημιουργία και ζωή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: